گاهی وقتا داشتنش سخته ولی غیرممکن نیست یا مشکل بزرگه یا هم خودت نمیخوای داشته باشی.دوست داری تو بعضی موارد داشته باشی ولی ناامیدی قدرت بیشتری داره بهت غلبه میکنه چطور میشه جلوشو گرفت؟ گاهی وقتا هم میگیم آخه دلخوشی الکی، برای چی؟به نظر من بهتره برای شروع به داشتن امید، یک نفر دیگه بهت امید بده تا عادت کنی بعد میتونی خودت به خودت امید بدی (ولی سخته از اول خودت به خودت امید بدی)،
دومین کاری که میشه کرد اینه که امید رو حفظ کنی و باورش داشته باشی ولی نمیدونم چطوری؟ بعد میتونی خودت هم به دیگران امید بدی.
داشتن امید یکی از لازمه های زندگی موفقه.
